Ereloonsupplementen zijn een groot probleem in België. Voor een klassieke opname kunnen ze oplopen tot duizenden euro’s. Zonder supplementen kost een bevalling bijvoorbeeld een paar honderd euro. Met supplementen kan dat oplopen tot 3000 euro. Die bedragen stijgen ook ontzettend snel – in 2023 betaalden we samen 81 miljoen euro meer aan supplementen dan in 2022, een stijging van 13,1% procent (1). Omdat de standaard ziekteverzekering deze supplementen niet terugbetaalt, moeten patiënten de bedragen zelf ophoesten oftewel een dure hospitalisatieverzekering bijnemen. In België wordt 1 euro op 6 door de patiënt zelf betaald, veel meer dan in onze buurlanden (2).  

Geneeskunde voor het Volk en PVDA pleiten al 15 jaar voor het afschaffen van de supplementen. Twee weken geleden kondigde Minister Vandenbroucke aan dat hij de excessen wil aanpakken door een maximumplafond op te leggen. Ga je op consultatie bij de specialist, dan zou die in de toekomst maximum 25% extra mogen aanrekenen. Bij een ziekenhuisopname zou het maximum 125% worden. In gebieden waar artsen nu soms tot 300% supplementen durven vragen, zal dit voor patiënten duidelijk een verbetering zijn. Maar artsen kunnen dus ook de komende jaren nog altijd meer dan het dubbele aanrekenen van het afgesproken tarief.  

Het officiële tarief dat artsen mogen vragen voor een consultatie of ingreep, wordt elke 2 jaar vastgelegd door het RIZIV na onderhandelingen tussen mutualiteiten en artsenvertegenwoordigers. Het zijn de artsen die zich ‘deconventioneren’, die ervoor kiezen om toch die afspraken niet te volgen en extra supplementen te vragen. En dat zijn er de laatste jaren steeds meer. Terwijl oncologen en geriaters bijna volledig geconventioneerd zijn, is maar 42% van de plastisch chirurgen en 30% van de dermatologen geconventioneerd (3).  

In sommige delen van het land wordt het zo heel moeilijk om nog op tijd een betaalbare specialist te vinden. Ofwel moet je heel lang wachten, ofwel betaal je een extra supplement en dan kan je wel snel geholpen worden. Een geneeskunde aan twee snelheden dus. Minister Vandenbroucke zegt nu dat hij niet alleen de supplementen wil beperken maar ook dat hij het aantal geconventioneerde artsen terug wil opkrikken. Alleen zitten er wel gevaren in de manier waarop hij dat wil doen.  

Op VTM kwam de minister een week na de voorstelling van zijn kaderwet vertellen dat hij de remgelden wil verhogen. Want een deel van de artsen beweert dat ze supplementen vragen omdat een consultatie bij de dokter anders ‘te goedkoop’ is geworden. Het idee is dus de remgelden binnen het officiële tarief te verhogen zodat meer artsen zich opnieuw conventioneren. Die redenering is niet alleen asociaal maar ook onjuist.  

Het is helemaal niet zo dat mensen voor het minste naar de dokter lopen. In realiteit stellen meer en meer mensen zorg uit door financiële redenen. Volgens de WGO is de ongelijkheid op dat vlak ernstig in België (4).  

Waarom pleit een linkse minister dan voor de verhoging van de remgelden? Vandenbroucke moet volgend jaar 900 miljoen snijden in het zorgbudget. De verhoging van het remgeld zou ook kunnen helpen om te besparen. Volgens een berekening van het rechtse artsensyndicaat BVAS kan hun voorstel 114 miljoen euro opleveren bij de huisartsen alleen al – geld dat de patiënten zelf moeten ophoesten (5).  

Datzelfde BVAS dreigt nu met een staking als reactie. Ze willen dat de plannen om supplementen te beperken worden ingetrokken en dat de remgelden verhoogd worden. Ze beschuldigen de minister van ‘staatsgeneeskunde’ en roepen dat het vrije beroep van arts onder druk staat. Complete onzin. Artsen worden betaald door de sociale zekerheid, gefinancierd door ons loon. Het is dan ook logisch dat de overheid zeggenschap heeft over wat dat mag kosten.   

Noem een kat een kat: de sector is in crisis door jarenlange onderfinanciering, niet omdat mensen te veel naar de dokter gaan. Artsen lijden onder enorme werkdruk omdat er al jaren bespaard wordt op de zorg – veel te weinig verpleging en ondersteunend personeel, veel te veel administratie. De crisis in de zorg kan enkel verlicht worden door meer middelen voor de sector. Dat is een standpunt waarvoor artsen, verpleegkundigen en patiënten samen kunnen strijden.  

Wij pleiten voor een sterke conventie die op zichzelf staat. Supplementen toestaan binnen de conventie zal die alleen maar uithollen. De artsen moeten daarom niet minder verdienen, alleen de grootste excessen moeten er uit. Dat zorgt voor tariefzekerheid voor de patiënt. Ook de ziekenhuizen verdienen een volwaardige financiering, die niet afhankelijk is van de artsen en alle zorgberoepen ademruimte geeft.  

Een staking rond de supplementen verdeeld patiënt en arts. Wij pleiten voor meer middelen voor de zorg: een sterke conventie voor artsen, duurzame financiering voor ziekenhuizen en betaalbaarheid voor patiënten.  

• 1. 45.000 patiënten betaalden meer dan 3.000 euro aan ereloonsupplementen | De Standaard 
• 2. KCE, Performantie van het Belgische gezondheidssysteem (2024)
• 3. Vooral dermatologen, oogartsen en plastisch chirurgen willen geen vast overheidstarief | De Standaard 
• 4. WHO, Can people afford to pay healthcare? (2023) 
• 5. Vandenbroucke is plots toch bereid om remgeld te verhogen en neemt “spotgoedkope medicatie” in het vizier: “Ik heb geen taboes” | De Standaard